Archipelag Cyklady jest o tyle ciekawym miejscem, że do woli można kursować promami, wodolotami lub wynajętymi łodziami między poszczególnymi wyspami. Każda z nich jest atrakcyjna pod względem turystycznym i kąpielowym, natomiast w dziewiczych zakątkach można rozglądnąć się za ciekawymi zabytkami.
Delos – centrum Cyklad i greckiej archeologii do którego przybywają statki wycieczkowe, by poznać wspaniałą historię i podziwiać piękne widoki. Właśnie na tej wyspie według mitologii bogini Hera miała urodzić Artemidę i Apollina. Wyspę zamieszkiwali między innymi Jonowie, Ateńczycy i Macedończycy – w tym okresie wyspa stała się ważnym ośrodkiem handlu. W późniejszych wiekach Delos plądrowali liczni najeźdźcy, obecnie wyspa nie jest zamieszkana, natomiast archeolodzy dopiero w XIX w. dzięki swoim odkryciom przyczynili się do jej turystycznego znaczenia. Na wyspę można dostać się łodzią „kaiki” z sąsiedniej Mykonos i należy zarezerwować sobie trochę czasu na zwiedzanie. Podziwiać można między innymi Świętą Drogę, na której w przeszłości stały potężne pomniki, można nią dotrzeć do pozostałości Sanktuarium Apollina i trzech jego świątyń, Sanktuarium Dionizosa, niezwykle ciekawie prezentują się kamienne lwy wyrzeźbione przez artystów z Naksos w VII w. p.n.e. Centralnym miejscem spacerowym jest plac Agora Kompetialistów oraz tzw. Dzielnica Teatralna, w której przetrwała większość murów i dróg. Turyści zainteresowani sztuką mogą podziwiać zachowane mozaiki w Domu Trójzębu i Domu Masek, warto również wspiąć się do ruin teatru, by wyobrazić sobie jak starożytni spędzali wolny czas oraz obejrzeć zapierające dech w piersiach widoki na okoliczne wyspy i lazurowe morze okalające Delos. Najświętszym miejscem, którego nie sposób przegapić jest Święte Jezioro – właśnie w nim mityczna Latona miała rodzić swoje dzieci. Wycieczkę po wyspie można podsumować w muzeum archeologicznym lub na odbywających się latem spektaklach i przedstawieniach.
Andiparos – ciekawa wyspa położona przy zachodnim wybrzeżu Paros przyciąga turystów złotymi plażami, najlepsze to ocieniona Psaraliki, piaszczysta Glifa oraz kusząca tawernami Soros. Atrakcją turystyczną są także jaskinie stalaktytów odkryte za panowania Aleksandra Wielkiego, pełne przedziwnych kształtów oraz cieni. Do groty kursują autobusy i statki wycieczkowe, niemniej turyści dysponujący wolnym czasem mogą wybrać się na dwugodzinną przechadzkę.
Anafi – wyspa słynąca z dzikich plaż, weneckiej twierdzy Kastela, klasztoru Zoodochou Pigis poświęconego Matce Boskiej i malowniczo położonego klasztoru Kalamiotissa. Turyści odwiedzają wyspę z krótką wizytą, by nie tylko podążyć szlakiem zabytków, ale także zażyć kąpieli w krystalicznie czystym morzu na plaży Klisidi położonej wzdłuż klifów z ciemnym piaskiem delikatnie obmywanym przez fale oraz przy osłoniętym wydmami piaszczystym pasie Roukounas.
Ateny – stolica Grecji stanowiąca kolebkę demokracji, której historia przekracza 3 tys. lat. Jest również jednym z najważniejszych destynacji turystycznych Europy z imponującymi zabytkami starożytności. Rozłożone są między Zatoką Sarońską i czterema wysokimi wzgórzami, będącymi częścią miasta – Egaleo na południowym zachodzie dochodzący do wysokości 414 m n.p.m., Parnitha – sięgająca 1423 m n.p.m na zachodzie, Imittos – wysoki na 1026 m n.p.m. na wschodzie i górujący północy Pentelikon – 1108 m n.p.m. Ateny podzielone są trzema uskokami tektonicznymi co skutkuje częstymi, choć przeważnie niedużymi trzęsieniami ziemi. Ostatnie duże trzęsienie w 1999 r. poskutkowało zmianą przepisów budowlanych w mieście. W starożytności wstrząsy w mieście tłumaczono jako gniew bogów i składano im dary. W mieście znajduje się wiele śladów po bogatej historii miasta. Miasto założone zostało na pozostałościach twierdzy mykeńskiej na wzgórzu Akropolis, gdzie następnie również na sąsiadujących wzgórzach powstało miasto z dużą agorą (antyczny rynek), aeropagiem, gdzie odbywały się sądy, duża ilością świątyń poświęconych rożnym bóstwom i gmachami publicznymi. Nazwa miasta pochodzi od greckiej bogini mądrości Ateny. Według mitologii kiedy bogowie olimpijscy dzielili między siebie ziemie, gdzie mają być szczególnie czczeni Posejdon i Atena upodobali sobie szybko rozwijające się miasto nad Zatoką Sarońską. Ponieważ nie mogli osiągnąć kompromisu a kłótnie były coraz bardzie zażarte zwrócili się do mieszkańców by oni sami zdecydowali któremu bóstwu chcą składać cześć. Zdecydowali oni, że oddadzą miasto bogowi, który podaruje im najbardziej przydatną rzecz. Posejdon ofiarował wodę, która wytrysnęła ze źródełka. Atena natomiast stworzyła drzewko oliwkowe i pokazała jak zrobić oliwę z oliwek, która do dnia dzisiejszego jest podstawą greckiej kuchni. Najważniejszym miejscem Aten jest Akropol na wapiennym wzgórzu, gdzie znajduje się Partenon – świątynia Ateny Partenos (Dziewicy) wykonana w doryckim stylu przez Peryklesa, a rzeźby wykonał sam Fidiasz. Inne ważne budowle to Propyleje – stanowiące wejście na święte wzgórze, Erechtjon poświęcony Atenie i Posejdonowi oraz świątynia Nike. By zapoznać się dokładnie z bogatą historia miasta warto udać się do znajdującego się niedaleko Muzeum Archeologicznego. W mieście znajduje się bardzo wiele budynków i świątyń, na których poznanie trzeba przeznaczyć znacznie więcej niż jeden dzień. Najważniejsze to: Agora z Wieżą Wiatrów, pozostałościami po Hibliotece Hadriana i meczetem Fethiye Tzami, Aeropag, Tezejon, Teatr Dionizosa, Świątynia Zeusa Olimpijskiego oraz Kalimarmaron – stadion olimpijski z IV w. p.n.e. będący miejscem pierwszej nowożytnej olimpiady po odrestaurowaniu. Korynt – miasto portowe leżące przy Przesmyku Korynckim, który łączy Peloponez z lądową częścią Grecji. Dzisiejsze miasto położone jest kilka kilometrów od starożytnych ruin, które leżą we wsi Archea Korinthos. Znajdują się tu m.in. ruiny świątyni Apollina z V w. p.n.e., a powyżej, na stromej skarpie wznosiła się słynna w starożytnej Grecji świątynia Afrodyty uważana za miejsce sakralnej prostytucji, która nie przetrwała do naszych czasów. Warto zobaczyć również dobrze zachowane obwarowania średniowiecznej twierdzy.
Teby – miasto, które w starożytności było centrum polityczny środkowej części Grecji, a obecnie mieszka tu mniej niż 20 tys. ludzi. Nawiązują do greckiej mitologii i opowiadań Teby to miejsce narodzin Dionizosa, Heraklesa i późniejszego króla – Edypa. Istnieje również wiele śladów świadczących o tym, że miasto było jednym z centrów cywilizacji mykeńskiej na podbitym lądzie. Miasto bardzo szybko się rozwijało i stało się konkurencją Aten – rywalizacja między miastami sprawiła, ze w wojnach perskich i peloponeski Teby stawały się sojusznikiem każdego kraju, chcącego podbić Ateny. Największą klęską miasta była walka z Macedonią, kiedy to miasto zostało prawie doszczętnie zniszczone, a wszyscy mieszkańcy dostali się w niewolę. Można podziwiać tu ruiny Kadmey – akropolu tebańskiego, na którym wybudowany garnizon macedoński – obecnie również ruiny.
Tresc opisow dostarczana przez merlinx. Sparta – miasto Peloponezu będące stolicą Lekonii, które jest jednym z najbardziej znanych i znaczących w historii Grecji. W skład nowożytnej miejscowości wchodzą ruiny starożytnej Sparty i średniowiecznej Mistry. Historia Sparty sięga aż XII w. p.n.e. kiedy to stała się jedną z osad Dorów zasiedlających tereny Peloponezu. Cztery wieki później powiększone znacznie miasto słynęło jako potęga militarna. Dzięki zastosowaniu falangi Spartanie stłumili zbuntowaną ludność meseńską, założyli Związek Peloponeski i przez długie lata posiadali hegemonię na Peloponezie. Według podań założycielem miasta był legendarny Likurg, który podobno otrzymał od wyroczni delfickiej wytyczne jak dobrze kierować państwem i flotą, co podnosiło jego prestiż. Decyzje podejmowane były przez króla i Radę Starszych – szanowanych obywateli, którzy godnie przeżyli 60 lat. Po krótkim sojuszu, Sparta weszła w konflikt z Atenami i po zwycięstwie w wojnie peloponeskiej zdobyła znaczne wpływy Hellady. Ok. III w. p.n.e. Sparta utraciła znaczenie na rzecz Teb, a główna przyczyną był spadek liczby obywateli w wyniku licznych wojen, przez co nie mogła wystawić znaczącej armii. Jasnością i respektowaniem prawa, prostym życiem i ustrojem politycznym Sparta zachwycała jeszcze długo nawet największych filozofów, jak np. Platon. Do dziś ludność Sparty jest przykładem oddania idei wielkości państwa i organizacji społeczeństwa.
Korynt – miasto portowe leżące przy Przesmyku Korynckim, który łączy Peloponez z lądową częścią Grecji. Dzisiejsze miasto położone jest kilka kilometrów od starożytnych ruin, które leżą we wsi Archea Korinthos. Znajdują się tu m.in. Ruiny świątyni Apollina z V w. p.n.e., a powyżej, na stromej skarpie wznosiła się słynna w starożytnej Grecji świątynia Afrodyty uważana za miejsce sakralnej prostytucji, która nie przetrwała do naszych czasów. Warto zobaczyć również dobrze zachowane obwarowania średniowiecznej twierdzy.
Epidauros – miejsce gdzie od VI w. p.n.e. do IV w. istniało najsłynniejsze miejsce kultu boga-uzdrowiciela Asklepiosa. Poza świątynią boga z jego 7-metrową siedzącą statuą w formie ołtarza, warto zobaczyć najlepiej zachowany amfiteatr w Grecji, który posiada niesamowitą akustykę i mieścił 14 tys. widzów. Inne ciekawe zabytki to ruiny łaźni i sypialni, gdzie chorzy oczekiwali na uzdrowienie podczas snu.
Heraklion – główne miasto Krety i piąte co do wielkości w Grecji. Przeprawa promowa na Kretę zajmuje zwykle 3,5 – 4 godz. Główną atrakcją miasta są ruiny pałacu Knossos, którego historia i pamiątki opisane są dokładnie w pobliskim Muzeum Archeologicznym. Większość zabytków miasta pochodzi z czasów weneckich, kiedy Kreta przeżywała lata świetności, a na szczególna uwagę zasługuje wenecki Arsenał, ratusz i twierdza Koules z płaskorzeźbami Lwów św. Marka. W mieście znajdują się cenne cerkwie – Agios Markos i Agios Titos – ze szczątkami pierwszego biskupa Krety oraz katedra Agios Minas.
Grecki wieczór – odbywające się w tawernach wieczory, organizowane często prywatnie lub przez biura podróży to świetna okazja do poznania ciekawej kultury regionu i tradycyjnej kuchni. Często odbywają się pokazy tańca i nauka Zorby.